TÜRKİYE’NİN MODERN BİYOKÜTLE ÜRETİMİNE GEÇMESİ VE BİYOKÜTLE ENERJİSİNİN YÖNLENDİRİLMESİNDE TÜRKİYE BİYOKÜTLE ENERJİSİ BİRLİĞİ VE ÖRNEK BİR “TÜRKBİOMEA” TÜZÜK TASLAĞI

Öz

Türkiye’nin gelişmesini sürdürebilmesi, endüstrileşmiş ülke konumuna geçebilmesi için birincil enerji ve elektrik tüketimlerinin, yıllık olarak kişi başına en az bugünkü düzeyin 2-3 katına çıkarılması gerektiği ve fosil kökenli enerji kaynaklarının sınırlı olduğu düşünülecek olursa, yenilenebilir enerji kaynaklarından enerji üretiminin zorunluluğu  kendini açıkça göstermektedir. Bu yenilenebilir enerji kaynaklarından birisi de, ülkemizin bir tarım ülkesi olması nedeniyle biyokütle (biyomas) enerjisidir.Türkiye'de biyokütle enerjisi ile ilgili bugüne kadar belirlenmiş bir resmi politika yoktur. Türkiye’de modern biyokütle enerji üretimine henüz yeni geçilmektedir. Alçak biyokütle tekniği kapsamında olan, biyogaz tesislerinin ülke çapında kurulmasına ve devlet tarafından örnek projelerle desteklenmesine karşın, sonradan bu proje kaderine terk edilmiştir (Ülkemizin değişik yörelerindeki tarımsal işletmelerde bir kaç özel tesis çalışmaktadır).Biyokütle enerjisinin üretimine, salt enerji üretimi yönünden yaklaşmamız doğru olmayacaktır. Modern biyokütle enerjisinin üretimi, aynı zamanda tarımsal etkinliklere dayalı yeni iş alanlarının açılmasını, yeni tarım tekniklerinin uygulanmasını ve tarıma dayalı endüstrilerin gelişimini ve yeni teknolojilerin  ülkemize kazandırılmasını beraberinde getirecektir (Örneğin yeni hasat makinaları, pelet ve briketleme teknolojilerinin gelişimi ve bununla ilgili Almanya'da olduğu gibi bir iş kolu, etanol veya metanol ile çalışan araçların motor parçalarının tasarımı vb.).Biyokütle enerjisinin Türkiye'de gelişimi için öncelikle enerji bitkileri ile ilgili hibrid tohum /rizom üretimi, enerji mekanizasyonu ve yakma teknolojilerinin geliştirilmesi, çözümlenmesi gereken konulardır. Bu konularda bilgi ve teknoloji transferi gereklidir.Son yıllarda Türkiye’de biyokütle enerjisi ile ilgili olarak değişik akademik kurumlarda araştırmalar sürdürülmekte ama, bu araştırmalar güncel hayatta geçerliliğini uzun yıllar sonra gösterebilmektedir. Örneğin, İTÜ ve Konya Selçuk Üniversitesinde (http://kanola.com)  kolza bitkisi araştırma grupları mevcuttur. İTÜ bünyesinde mevcut kolza araştırma grubu, Doç.Dr.A. Filiz KARAOSMANOĞLU  tarafından yönlendirilmekte ve bu grup ağırlık noktası olarak kolza ve diğer bitkisel yağların araçlarda akaryakıt olarak kullanımı üzerinde çalışmaktadır. Konya’da ise başta kolza olmak üzere, Miscanthus, Aspir, kenaf, kekik vb bitkiler üzerinde  katı ve sıvı yakıt, hidrolik yağı, motor yağı, mobilya malzemesi, yapı malzemesi tıp, parfümeri alanında kullanılabilirliği araştırılmaktadır. Ankara, Ege, Osman Gazi, Üniversitelerinde de biyokütle ile ilgili çeşitli araştırmalar devam etmektedir. Burada en önemli nokta, yapılan bu çalışmaların birlikteliğidir. Böylece, yapılan çalışmalar daha somut bir biçimde günlük hayatımıza aktarılma şansı bulacaktır.Bu açıdan büyük bir potansiyel arz eden biyokütle enerjisinin, nispeten düşük masraf ve çeşitli ekolojik avantajlar yanında tüketiminin olabilmesi, gelecekteki teknolojik gelişmelere ayak uydurabilmesi, modern biyokütleden enerji üretiminde gerçekçi sonuçlara ulaşılması ve bu enerji kaynağında gelecek dönemlerde (biyogaz örneğinde olduğu) olumsuz sonuçların yaşanmaması açısından, aşağıdaki konuların açıklığa kavuşturulması gerekmektedir.Bunlar şöyle sıralanabilir: Biyokütle enerjisi alanında ülkemiz koşullarına uygun model ve projeksiyonların oluşturulması ve modellerin sürekli geliştirilmesi, yapılan çalışmaların bilimsel tabana dayandırılması ve rasyonel olması, teknoloji transferi ve ulusal biyokütle enerji teknolojisi oluşturulması, kaynak arama ve geliştirmelerinde rekabet ortamının yatatılması, sosyo-ekonomik boyutlarının belirlenmesi, fosil kökenli ve diğer enerji kaynaklarına göre biyokütle enerjisinin çevreye etkisinin objektif olarak değerlendirmesinin yapılabilmesi için, Türkiye’de Biyokütle Enerjisi Birliği (TURKBIOMEA-Turkiye Biomass Energy Association), Bakanlar Kurulu kararı ile kurulmalı, Milli Komite olarak çalışmalarını  Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı çatısı altında yürütmelidir.