TEKRARLI DONMA VE ÇÖZÜLMENİN KİREÇ İLE STABİLİZE EDİLMİŞ KİL ZEMİNLERİN MUKAVEMET VE PERMEABİLİTESİNE ETKİSİ

Öz

Killi zeminler, uzun ömürlü veya dayanıklı yolların inşasında önemli problemler
ortaya çıkarır. İki ana problem, killerin büzülmesi ve şişmesi, bir dizi su koşulları
altında malzeme özelliklerinin değişmesidir. Kildeki hacim değişimleri önemli olabilir,
hacimsel değişimler yolun duraysızlığına, yol kaplamasının şeklinin bozulmasına, yolun
kullanılışsız hale dönüşmesine neden olur. Kil zeminlerin diğer özelliği de kuru
oldukları zaman taşıma güçlerinin yüksek olması, su muhtevalarının artması halinde
plastisitesinin artarak taşıma gücünün azalmasıdır. Killi zeminlerin mühendislik
özelliklerini iyileştirmek için bunların kireç ve çimento ile karıştırılması yöntemi
özellikle karayolları ve hava meydanları alt yapıları için uzun süredir başarı ile
uygulanmaktadır. Uygulamanın başarı derecesini belirleyen etkenlerin belli başlıları
zemin cinsi, uygulama yöntemi, kür süresi, katkı malzemesi tip ve oranları, ekonomik
kaygılar olarak sıralanabilir. Bu çalışmada donma ve çözülme gibi fiziksel olayların
kireç ile stabilize edilmiş kil zeminlerin mukavemet ve permeabilitesine olan etkisi
araştırılmıştır. Bu amaçla düşük ve yüksek plastisiteli iki sınıf kil literatürde belirlenen
oranlarda kireç ve çimento ile stabilizasyona tabi tutulmuş, bu numuneler stabilize
edilmeden ve edildikten sonra değişik sayıda donma-çözülme çevrimine maruz
bırakılarak mukavemet ve permeabiliteleri belirlenmiştir.