DOĞU KARADENIZ GÖKNARI (Abies Nordmanniana Subsp. ) Ve DOĞU KAYINI (Fagus Orientalis Lipsk.) ODUNLARINDA İŞLENME ÖZELLİKLERİNİN ADHEZYON DİRENCİ ÜZERİNE ETKİSİ

Öz

Adhezyon direnci üzerine işlenme özeliklerinin etkisinin değerlendirilmesinde  Doğu Karadeniz Göknarı (Abiesnordmannianasubsp.) ve Doğu Kayını (FagusorientalisLipsky.) odunları kullanılmıştır. İşlenme özellikleri olarak verniklenmeden önce kalınlık, 80 nolu ve 180 nolu zımparalar olamak üzere 3 farklı işlem seçilmiştir. Yüzey pürüzlülükleri verniklemeden önce taramalı tip yüzey pürüzlülük ölçümü ile R_a, R_z, ve R_max değerleri ölçülmüş, istatistiksel analizler için sadece R_z değeri kullanılmıştır. Tüm örnekler selülozik vernik kullanılarak (ik kat dolgu ve tek kat son kat) verniklenmişlerdir. Verniklemeden sonar, çekme metodu ike yapışma dirençleri belirlenmiştir. Sonuçta Doğu Kayını odununun yüzey pürüzlülüğü Doğu Karadeniz Köknarı odunundan yüksek çıkmıştır. Aynı şekilde yapışma direnci Doğu kayını odununda yüksek çıkmıştır. Her iki türde de yüzey pürüzlülüğü planyalama işleminde elde edilen örneklerde yüksek çıkmış bunu sırasıyla 80 nolu zımparalama ve 180 nolu zımparalama  izlemiştir. Doğu Kayını odununda planyalanmış örneklerde yapışma direnci yüksek çıkarken, Doğu Karadeniz Göknarı odununda 180 nolu zımpara ile zımparalanmış örneklerde en yüksek yapışma direnci elde edilmiştir.